Magda Toffler

Boris Nikitin (CH) in coproductie met Frascati Producties

do 14 dec ’23 en vr 15 dec ’23

Met Magda Toffler boort Nikitin diep in de verborgen lagen van het Europa van de 20ste eeuw.

do 14 dec ’23

vr 15 dec ’23

do 14 dec ’23

20:30

NL Première

Frascati, Amsterdam

Frascati 1

Geweest
vr 15 dec ’23

20:30

Frascati, Amsterdam

Frascati 1

Geweest

Magda Toffler is rauw, confronterend en minutieus gecomponeerd. Maar het familiegeheim verandert ook de biografie en identiteit van de regisseur zelf.

In zijn nieuwe voorstelling Magda Toffler doet Boris Nikitin een genealogisch onderzoek naar de geschiedenis van zijn grootmoeder. Nadat zij op 87-jarige leeftijd is overleden, verneemt Boris dat zij oorspronkelijk uit een Joodse familie kwam. In 1944/45 moest zij maandenlang onderduiken in een schuur in Oost-Slowakije, terwijl het grootste deel van haar familie in de vernietigingskampen werd vermoord. Ze houdt dit alles voor zichzelf, sticht een gezin en wordt de eerste professor in de scheikunde in het jonge socialistische Tsjecho-Slowakije. Ze verbergt het geheim zelfs voor haar dochters. Boris gaat op zoek naar haar zwijgen.

Duur: 105 min.
Engels gesproken
Op do 14 dec. in het We Are Public Programma

In de pers

"Het is zeer stil in het theater. Er is geen “goedenavond” en “tot ziens”, maar alleen een moeiteloos op en afgaan. Daartussenin worden de pagina’s van het leven uitgespreid, voorgelezen, geproefd en doordacht." nachtkritik.de

„De tekst is maar twintig pagina’s lang. En alsnog is er een hele eeuw in verwerkt. (…)“ Nürnberger Nachrichten/Nürnberger Zeitung

„Sober en pakkend tegelijk.“ Wiener Zeitung

„De (…) spanning trilt lang na het haast abrupte einde en het applaus door.“ Donaukurier

„Niktins ‘poging‘ bestaat enkel uit spraak en reflectie, uit spraak en zwijgen. Vanuit deze reductie wint de avond enorm aan klem. Boris Nikitin vindt woorden voor het onuitsprekelijke; niet door het te benoemen, maar door zijn publiek mee te nemen in het nadenken over de onmacht die voortkomt uit de sprakeloosheid. Dat is ongelooflijk spannend.“ Bayerischer Rundfunk

Over Boris Nikitin

Boris Nikitin, geboren in Bazel als zoon van Oekraïens-Slowaaks-Frans-Joodse immigranten, is theaterregisseur en auteur. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste theatermakers in het hedendaagse, Duitstalige theater. Al meer dan dertien jaar gaan zijn producties, teksten en happenings over de representatie en productie van identiteit en werkelijkheid. Ze overschrijden de grenzen van illusietheater en performance, van documentaire en propaganda.

Boris' werken zijn rauw, confronterend, maar altijd precies gecomponeerd en altijd op zoek naar de grenzen en breekpunten van de esthetiek. "Als weinig anderen leidt Boris Nikitin het theater momenteel naar een kritisch punt", schrijft het Duitse vaktijdschrift Theater heute.

In zijn meest recente werken en teksten gaat Boris steeds vaker in op de relatie tussen kunst en ziekte. In 2017 ontving hij voor zijn complete werken de J.M.R. Lenz Dramaprijs van de stad Jena en in 2020 de Zwitserse Theaterprijs.

Zijn toneelstuk Attempt on Dying werd geselecteerd voor het Zwitserse Theatertreffen in 2021. Zijn stuk Season One. 20 Years Big Brother werd uitgenodigd voor de Mülheim Theaterdagen van 2021 als een van de beste Duitstalige toneelstukken.

Bekijk ook

Boris Nikitin onderzoekt zijn familiegeschiedenis in Magda Toffler

In zijn nieuwe voorstelling Magda Toffler, te zien op do 14 en vr 15 december, doet Boris een genealogisch onderzoek naar de geschiedenis van zijn grootmoeder.

concept, tekst, performance Boris Nikitin productie Annett Hardegen outside-eye Annett Hardegen, Matthias Meppelink coproductie It’s The Real Thing, steirischen herbst 22, Staatstheater Nürnberg Kaserne Basel, Ringlokschuppen Ruhr, Théâtre Vidy Lausanne, HAU - Hebbel am Ufer Berlin, Frascati Producties, Theater Chur en Omanut met ondersteuning van Fachausschuss Tanz & Theater der Kantone Basel-Stadt und Basel-Landschaft, Pro Helvetia, Stanley Thomas Johnson Stiftung de eerste versie van dit werk werd gemaakt in opdracht van Omanut (CH) met dank aan Het Goethe Institut