Jorn Heijdenrijk

Wittgenstein

Bo Tarenskeen

wo 1 mrt ’23 - za 4 mrt ’23

Solo over een van de belangrijkste filosofen van de 20e eeuw.

theater

Geweest

wo 1 mrt ’23

za 4 mrt ’23

Geweest

wo 1 mrt ’23

21:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 2

Geweest
do 2 mrt ’23

21:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 2

Geweest
vr 3 mrt ’23

21:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 2

Geweest
za 4 mrt ’23

21:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 2

Geweest

Het eerste van een elfdelige theaterserie over het werk van Ludwig Wittgenstein.

In de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog schrijft de jonge Oostenrijkse filosoof Ludwig Wittgenstein een geheim dagboek waarin zijn aantekeningen over logica naadloos overgaan in beschouwingen over God, zelfmoord, seksualiteit en de zin van het leven. Het resulteert in de Tractatus–Logico–Philosophicus, waarin hij de filosofie als opdracht geeft het denken logisch te verhelderen.

Maar welke prijs heeft absolute helderheid? En wat betekent filosofie tijdens een wereldwijde catastrofe? Wat kan het tegen een crisis inbrengen? En wat blijft er over als er niets meer te vragen is?

Tarenskeen maakt na Ons vertrouwen is nergens op gebaseerd (2014) opnieuw een solo over wat het betekent met elkaar in de wereld te zijn, en na HEIDEGGER (2018) en SPEER (2019) opnieuw een voorstelling over intelligentie die de mens vermorzelt, over het hoofd dat de wereld verraadt. Een exercitie over de logica als een te scherp mes dat vooral de gebruiker ervan verwondt.

Duur 70 min.

Credits

concept, tekst en spel Bo Tarenskeen piano Dante Boon dramaturgie Jellichje Reijnders licht Floriaan Ganzevoort/De Theatermachine publiciteit Esra Johanna Merkel

In de pers

''Kom maar door met deel 2 '' ★★★★ Trouw

''Als je Wittgenstein een beetje leert kennen, wordt-ie vanzelf sexy'' Interview met de Volkskrant

Over de maker

Bo Tarenskeen is toneelspeler, schrijver, regisseur en medeoprichter van Theater Na de Dam. Voordat hij naar de regieopleiding ging studeerde hij taalfilosofie in Berlijn, Potsdam en Amsterdam waar hij afstudeerde op het werk van Wittgenstein en Foucault. Sinds 2015 werkt hij aan een theaterserie over het ‘kwade denken’, waarvan voorstellingen over Adolf Eichmann (2015), Henry Kissinger (2016), Martin Heidegger (2018) en Albert Speer (2019) de eerste vier delen vormden. Hiermee onderzoekt hij het intellect als uitdrukking van menselijke zelfdestructie. Maar waaruit bestaat eigenlijk het weefsel dat ons met elkaar verbindt? Wat is het ‘morele denken’? De moraal prediken is moeilijk, haar funderen onmogelijk, aldus Schopenhauer. Is het adequate beeld van de moraal niet eerder, om met Wittgenstein te spreken, dat van een huis zonder fundamenten, zelfs zonder grond, dat echter op zijn plek wordt gehouden door de huizen eromheen? Om de consequenties van dit beeld te onderzoeken start Tarenskeen een nieuwe theaterreeks, die bij wijze van contrapunt parallel loopt aan zijn serie over het kwaad, die overigens nog niet ten einde is.