PHI
-
di 27 mei ’2519:00Try-outFrascati, AmsterdamFrascati 4
-
wo 28 mei ’2519:00PremièreFrascati, AmsterdamFrascati 4
-
do 29 mei ’2519:00Frascati, AmsterdamFrascati 4
-
vr 30 mei ’2519:00Frascati, AmsterdamFrascati 4
Voor PHI verdiepten de makers zich in teksten van denkers als Russell, Derrida, Foucault, Badiou en Williams. Hun ideeën vormden de basis voor gesprekken, improvisaties en fysieke experimenten, die uiteindelijk samenkomen in deze voorstelling die reflecteert op onze huidige relatie met waarheid.
In plaats van een klassiek verhaal of een betoog, biedt PHI een reeks momenten die samen een theatraal essay vormen: poëtisch, fysiek, soms fragmentarisch, maar altijd levend. De voorstelling nodigt je uit in een ruimte ontworpen door Menno Meijners, waarin waarheid niet alleen besproken, maar ook voelbaar en zichtbaar wordt.
PHI beweegt zich tussen spanning en tederheid, abstractie en lichamelijkheid. Het onderzoekt hoe onze ideeën over waarheid invloed hebben op hoe we met elkaar, met de maatschappij en met onszelf omgaan. In een cultuur waarin we steeds meer twijfelen of absolute waarheid überhaupt nog mogelijk is, stelt PHI de vraag: kunnen we dan op z’n minst waarachtig zijn?
Dit is de afstudeerperformance van Caroline Geiser (Regie opleiding) en Menno Meijners (Scenografie opleiding) van de ATD (Academie voor Theater en Dans) in Amsterdam.
Credits
regie Caroline Geiser scenografie Menno Meijners performance en cocreatie Sairah Erens, Carina de Vroome, Türkü Köksel, Ghinwa Abou Zein en Coleman Kelly dramaturgie Nona Wallerbosch muziek en geluidsontwerp Luka Schuurman productie Daniëlle Heunks productie stagiar Lars Smit lichtontwerp en technische assistentie Kiki Heslenfeld en Marcel Slagter mentor regie Thomas Lammers mentor scenografie Baukje Trenning met speciale dank aan Martijn Boven, Morgane Ziegler, Berthe Spoelstra, Bart Visser, Judith van de Pas, Kasper Scholte, Daan Westerdorp, Gemma van Kruijsbergen, Annebeth Vlietstra, Lois Maat, Sjoerd Sporken, Henk de Haas.
Over de makers
Caroline Geiser (1996) is een Zwitsers-Colombiaanse regisseur die dit jaar afstudeert aan de regieopleiding van de AHK. In haar werk zoekt ze de brug tussen het analytische en het intuïtieve, het filosofische en het lichamelijke. Ze gebruikt filosofie om te analyseren, schrijft persoonlijke theorieën om te verwerken, en gebruikt theater om ons te verbinden met de wereld waarin we leven.
Haar werkwijze is gebaseerd op onderzoek en filosofie, maar wordt vormgegeven via intuïtieve en intensieve repetities. Caroline onderzoekt de absurditeit van het bestaan niet via traditionele verhalen of personages, maar via zintuiglijke ervaringen en directe confrontatie met het publiek.
Menno Meijners (1992) studeert af aan de scenografie-opleiding van de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam. Als ruimtelijk ontwerper daagt Menno je uit, met jezelf, of met de sociale structuren om je heen. Zijn ontwerpen zijn opvallend, maar nooit opdringerig. Ze spelen vaak met absurditeit en ironie, en zijn meestal abstract en esthetisch van aard. Tijdens zijn studie werkte hij onder andere met video, installaties en grote ruimtelijke ontwerpen.
De afgelopen jaren maakte Menno zijn ontwerpen uitsluitend met geleend of afvalmateriaal. Eerder studeerde hij ook architectuur, beeldende kunst én bestuurskunde. Het combineren van disciplines ziet hij als zijn kracht. Verandering fascineert hem en hij wil via zijn ontwerpen bijdragen aan nieuwe manieren van denken.
