Not All is Lost

In Not all is lost zoomt Davy Pieters in op de jongvolwassen levensfase. Een periode midden in het leven, tussen geboorte en dood in, waarin zorg dragen een steeds persoonlijkere betekenis krijgt. Ons lichaam en omgeving worden gevoed en gevormd door de mate van zorg die wij eraan besteden. Maar het grote belang 
van zorg wordt pas echt zichtbaar op het moment dat die ontbreekt. Waar zorg wordt ontzegd, vergaan dingen. Ze kwijnen weg.

Een ode aan de lichamen die het gewicht van de ander dragen. Die zich bereid voelen naast iemand te staan, en blijven staan. Die terugkeren, en blijven terugkeren. Die hun lichaam geven om een ander lichaam te helpen. Die opvangen, aanraken, vastpakken en optillen. Het oncomfortabele omarmen. Die 
vasthouden en niet loslaten.

In Not all is lost koppelt Davy Pieters het element aarde aan de jongvolwassen levensfase. Hiermee maakt ze ruimte voor groei, maar ook voor verval, dood en stilte. De performers delen de vloer met een levend, aards landschap. Lichaam en landschap vertellen samen, in deze een beeldende fysieke performance, een panoramisch verhaal over zorg en verwaarlozing.

In haar vierdelige serie over het opgroeien in een toekomstige wereld, verbindt Davy Pieters haar krachtige beeldtaal met verschillende levensfasen en de vier natuurlijke elementen: water, aarde, vuur en lucht. Ze kijkt naar jeugd, volwassenheid, ouderdom en de dood tegen een achtergrond van sciencefiction.

Pieters gebruikt de elementen van het theater als microscoop. Van performance, scenografie tot soundscape. En daarmee zoomt ze in op angst, hoop, veerkracht en verzoening binnen ons werelds co-existente in post-apocalyptische tijden.