KARTINI en ik

“Te allen tijde hebben idealisten het hard te verantwoorden gehad. De wereld duldt niet, dat er andere merken onder de menschen rondloopen dan het gros. En iemand, die niet is als de anderen, zal zijn leven lang geplaagd worden, om zijn eigen kleed af te werpen, en in plaats daarvan het kleed der gewoonheid aan te doen.” Kartini, 8 april 1902.

Kartini (1879-1904). In indonesië een nationale held, in Nederland nauwelijks bekend. Haar (in het Nederlands) geschreven brieven zijn in 1911 verschenen in de bundel Door Duisternis tot Licht en raakte daarna in de vergetelheid. Maar haar gedachten hebben in meer dan een eeuw niet aan relevantie ingeboet. Was zij zo vooruitstrevend of heeft de tijd stilgestaan?

In de voorstelling KARTINI en ik onderzoekt Isabelle, welke parallellen er bestaan tussen de kolonie Nederlands-Indië en Nederland vandaag de dag. Wat kan haar idealisme, passie, inzicht en schrijftalent daarin kunnen betekenen. Is het mogelijk dat zij meer dan een eeuw later nog in iemand voortleeft? En wat betekent de afwezigheid van Kartini in het collectieve geheugen op cultureel maatschappelijk niveau?

Voorafgaand aan de voorstelling Kartini en ik, deed Isabelle het vooronderzoek Kartini en de moeders van Indonesië bij Theater van Deyssel.