© Eva Roefs

Maria Magdalena Kozłowska

Maker

Regisseur, zangeres en performer Maria Magdalena Kozłowska (PL/NL) verkent in haar werk het verbindende en revolutionaire potentieel van de menselijke stem. Met klassieke zang, muziek, video, beeldende kunst en live performance maakt zij voorstellingen en interventies die een brug slaan tussen individu en maatschappij, traditie en transitie, verleden, heden en toekomst. Eerder maakte ze bij Frascati Producties de voorstellingen COMMUNE (2021), Dead Skin (2022) en The Polish Project Part 1 (2025). Tijdens Julidans 2025 gaat haar nieuwste performance in première: The Polish Project.

Biografie

Maria Magdalena Kozłowska (PL/NL) studeerde filosofie in Warschau. Ze begon haar artistieke carrière in Polen, waar zij twaalf jaar werkzaam was. In 2020 studeerde zij af bij DAS Theatre aan de Amsterdamse Academie voor Theater en Dans. Haar werk werd en wordt getoond bij verschillende Europese podia en kunstinstellingen, waaronder KW Instituut voor Hedendaagse Kunst (Berlijn), Museumvoor Moderne Kunst (Warschau), de Biënnale in Venetië, Come Together (Amsterdam), Belluard Bollwerk Festival (Frijburg), Gessnerallee (Zürich) en European Cultural Foundation Princess Margriet Award for Culture (Amsterdam). Een overzicht van haar videowerk werd getoond tijdens het Internationaal Film Festival New Horizons in Wroclaw. 

Niets is zo persoonlijk en intiem als de menselijke stem. Tegelijk is het precies onze stem waarmee we naar buiten treden, ons verbinden met anderen, gedachten en emoties delen, het verleden onder woorden brengen, politiek bedrijven en dat wat nog niet is, voorstelbaar maken. Deze veelzijdigheid vormt een rode draad in het werk van Maria Magdalena.

Zo kwam dit onder andere samen in de drijvende performance Opera to the People (2021), met theatermaker Pankaj Tiwari waarin de ‘elitaire’ kunstvorm opera naar de publieke ruimte van de Amsterdamse grachten worden gebracht. Voor het stuk European Songs (2019), over de geschiedenis en toekomst van Europa, ontwikkelde Maria Magdalena een nieuwe Europese taal als startpunt voor een utopische communicatiestrategie. En in de mini-opera Meditation on the Archive (2019) wierp zij kritische vragen op omtrent ‘archiveringsstrategiën’ en het collectieve Europese geheugen.

In eerdere werken richtte Maria Magdalena haar vizier onder meer op de wisselwerking tussen veranderende economische verhoudingen, identiteit en (familie)tradities in Polen (I’ve had Enough (2019)) en op de vraag welke plaats rituelen en spiritualiteit nog hebben in het huidige kapitalistische systeem (Sirota or how to be forgotten (2018), Working Songs (2017)). Ook maakte zij een indrukwekkende solo rondom veranderende opvattingen over succes en falen in een monumentale voormalige studiekamer van Adolf Hitler (Speech (2017).

Sinds 2021 is Maria Magdalena verbonden aan Frascati Producties. Haar eerste Frascati-productie  (2021) is een muzikaal eerbetoon aan protesterende vrouwen, geïnspireerd door o.a. de vrouwenstaking in Polen, Pussy Riot, hydrofeminisme en hedendaagse opera. Na de Nederlandse première was COMMUNE in Italië te zien tijdens Santarcangelo Festival 2022. In december 2022 verscheen Maria Magdalena's tweede voorstelling bij Frascati Producties, : een duistere, explosieve en muzikale trip langs de vuilnisbelt van haar eigen modeverslaving. Voor Holland Festival 2023 werkte Maria Magdalena Kozłowska samen met Pankaj Tiwari aan een bewerking van . 

Sinds 2021 is Maria Magdalena verbonden aan Frascati Producties. Haar eerste Frascati- productie COMMUNE (2021) is een muzikaal eerbetoon aan protesterende vrouwen, geïnspireerd door onder andere de vrouwenstaking in Polen, Pussy Riot, hydrofeminisme en hedendaagse opera. Na de Nederlandse première was COMMUNE in Italië te zien tijdens Santarcangelo Festival 2022. In december 2022 verscheen Maria Magdalena's tweede voorstelling bij Frascati Producties, Dead Skin: een duistere, explosieve en muzikale trip langs de vuilnisbelt van haar eigen modeverslaving. Voor Holland Festival 2023 werkte Maria Magdalena Kozłowska samen met Pankaj Tiwari aan een bewerking van Jérôme Bel. In 2024 maakte ze The Polish Project part 1 een onderzoek naar de verborgen verhalen van migrantenarbeiders wiens leven vaak draait om arbeid. 

Tijdens Julidans 2025 gaat haar nieuwe voorstelling in coproductie met Frascati Producties in wereldpremière: The Polish Project. Hierin werkt ze verder op het onderzoek dat ze tijdens The Polish Project part 1 heeft gedaan. Het is een rauwe en poëtische performance waarin kunst en arbeid samensmelten tot een muzikaal en visueel universum vol ritme en lichamelijkheid. Via opera, choreografie en video brengt ze de stemmen en verhalen van Poolse arbeidsmigranten tot leven, waarbij de grens tussen document en verbeelding vervaagt. De voorstelling is een ode aan onzichtbare arbeid, aan menselijke veerkracht, en aan de fragiele balans tussen toewijding en uitputting in zowel werk als kunst.

In de pers

"Een even geestige als duistere trip waarin lichaam, object en muziek een eigen leven leiden."
Theaterkrant (Keuze van de Criticus) over Dead Skin

"I  work with the directness and intrusiveness of voice and music. It can reach the emotional, even spiritual level of our being, whether we like it or not. It’s very visceral."
Glamcult in gesprek met Maria Magdalena Kosłowska over Dead Skin

"...overall intelligent commentary and tribute to the feminist movements in Poland."
Movement Exposed over COMMUNE

"COMMUNE is a body-positive, emancipatory opera."
Interview met Gargarin Magazine (IT) over COMMUNE

Producties