Maria Magdalena Kozłowska
Maker
De Pools-Nederlandse Maria Magdalena Kozłowska (1986) is regisseur, zangeres en performer wiens werk het verbindende en revolutionaire potentieel van de menselijke stem verkent. Door klassieke zang, verschillende muziekstijlen, video & beeldende kunst en live performance te combineren, creëert zij interventies die de kloof overbruggen tussen individu en samenleving, traditie en transitie.
Biografie
Maria studeerde filosofie in Warschau. Ze ontwikkelde twaalf jaar lang haar werk als kunstenaar in Polen voordat ze naar Amsterdam verhuisde, waar ze studeerde aan DAS Theatre - Academie voor Theater en Dans. Tijdens haar studie maakte ze For European Songs (2019), waarvoor ze een nieuwe Europese taal ontwikkelde als uitgangspunt voor een utopisch communicatie-ideaal. In de mini-opera Meditation on the Archive (2019) stelde ze kritische vragen over 'archiveringsstrategieën' en het collectieve Europese geheugen. Maria studeerde in 2020 af aan DAS en haar werk is getoond op verschillende Europese podia en in kunstinstellingen, waaronder KW Institute of Contemporary Art (Berlijn), Museum of Modern Art (Warschau) en de Biënnale van Venetië. Een overzicht van haar videowerk werd getoond op het International Film Festival New Horizons in Wrocław.
Voor haar eerste stuk met Frascati Producties, COMMUNE (2021), probeerde ze een muzikaal eerbetoon aan protesterende vrouwen te creëren, geïnspireerd door de vrouwenstaking in Polen, Pussy Riot, hydrofeminisme en hedendaagse opera. Datzelfde jaar probeerde Maria, in samenwerking met Pankaj Tiwari, de 'elitaire' kunstvorm van opera naar de openbare ruimte van de Amsterdamse grachten te brengen met de drijvende voorstelling Opera to the People. Haar volgende voorstelling, Dead Skin, ging in december 2022 in première: een duistere, explosieve en muzikale reis door de vuilnisbelt van haar eigen modeverslaving. Ook in 2022 werd COMMUNE opgevoerd op het Santarcangelo Festival in Italië. Voor het Holland Festival 2023 werkte ze weer samen met Pankaj Tiwari aan een bewerking van Jérôme Bel. Doormiddel van The Polish Project part 1 (2024) deed ze onderzoek naar de verborgen verhalen van arbeidsmigranten.
Voortbouwend op het onderzoek uit The Polish Project part 1 (2024), presenteerde The Polish Project (2025) een rauw en poëtisch optreden waarin kunst en arbeid samensmelten tot een muzikaal en visueel universum vol ritme en fysicaliteit. Via opera, choreografie en video bracht ze de stemmen en verhalen van Poolse arbeidsmigranten tot leven, waarbij de grenzen tussen documentatie en verbeelding vervagen. Het stuk was een ode aan onzichtbare arbeid, aan menselijke veerkracht en aan de fragiele balans tussen toewijding en uitputting in zowel werk als kunst. Het ging in première op Julidans 2025.
Maria beschouwt niets als zo persoonlijk en intiem als de menselijke stem. Het is onze stem die we gebruiken om onszelf uit te drukken, om contact te maken met anderen, om onze gedachten en emoties te delen, om het verleden onder woorden te brengen, om ons politiek te engageren en om voorstelbaar te maken wat dat nog niet is. Het is om deze reden en deze veelzijdige toepassingen dat de menselijke stem een leitmotiv is in haar werk.
In de pers
"Een even geestige als duistere trip waarin lichaam, object en muziek een eigen leven leiden."
Theaterkrant (Keuze van de Criticus) over Dead Skin
"I work with the directness and intrusiveness of voice and music. It can reach the emotional, even spiritual level of our being, whether we like it or not. It’s very visceral."
Glamcult in gesprek met Maria Magdalena Kosłowska over Dead Skin
"...overall intelligent commentary and tribute to the feminist movements in Poland."
Movement Exposed over COMMUNE
"COMMUNE is a body-positive, emancipatory opera."
Interview met Gargarin Magazine (IT) over COMMUNE
Producties
