Mount Average

Monumenten bevinden zich op de drempel tussen kunst en politiek. Al eeuwenlang wordt kunst ingezet om de glorie van de natie, haar grote leider en diens politieke ideologie te versterken. De beeltenissen van figuren als Lenin, Hitler, Mao, Stalin of Leopold II zijn deel van het collectief geheugen. Ze zijn een fysieke weergave van een bepaald regime, een specifiek tijdsgewricht, een ideologie. Stilzwijgend, maar dominant aanwezig in het straatbeeld, gelden ze als reminders aan de macht die hen daar plaatste. Standbeelden zijn er voor de eeuwigheid, onveranderbaar, in materialen die een natie moeiteloos overleven. Of in sommige gevallen zelfs in materialen die het trauma van het gerepresenteerde in zich dragen. Zoals het koper dat werd gebruikt voor een buste van Leopold II rechtstreeks uit de Congolese mijnen kwam. Julian Hetzel graaft zichzelf in in de materie en pakt daarbij de onveranderlijkheid van de beelden en de complexiteit van hun grondstoffen aan.

Door de samenwerking met o.m. Kristien De Proost (waarmee hij eerder samenwerkte in All Inclusive) en Brussels-Congolees theatermaker & rapper Pitcho Womba Conga, werd de urgentie van de link met het postkoloniale België snel duidelijk. (Al gaat de voorstelling zeker niet alleen over Belgische koloniale geschiedenis.) Mount Average stelt verworven rechten, tradities, privileges en rijkdom, ideologieën en totalitaire ideeën in vraag, aspecten die elke (postkoloniale) maatschappij met zich meedraagt. Het trauma van het verleden werd lang weggestopt, maar we kunnen er niet langer omheen. In deze voorstelling gebruikt Julian Hetzel de bustes van historische figuren, heersers, tirannen, dictators, als bronmateriaal om dat statische verleden te deconstrueren en het daarna te herwerken, fluïde te maken. Ze worden geschaafd en tot stof vermalen, en na het toevoegen van vloeistoffen nemen ze ook letterlijk een flexibele vorm aan. Performers en publiek verwerken de materie uiteindelijk tot iets nieuws. Op die manier wordt het verleden niet uitgewist, maar gedeconstrueerd en herschikt tot een flexibel nieuw geheel. De toekomst zal vloeibaar zijn.