Holland Festival: About Kazuo Ohno

Kazuo Ohno (1906–2010) wordt samen met Tatsumi Hijikata beschouwd als een van de grondleggers van butoh, de experimentele Japanse dansvorm die ook als grote inspiratiebron geldt voor associate artist Trajal Harrell. In plaats van butoh’s gebruikelijke improvisatie volgt Takao een radicaal andere methode: hij reconstrueert Kazuo's iconische solo’s zoals Admiring La Argentina (1977) en My Mother (1981) tot in het kleinste detail.  

Wie Kazuo's werk kent, herkent zijn bewegingen in Takao's lichaam. Voor wie hem niet kent, ontvouwt zich een voorstelling waarin het geheugen van de dans en de ongrijpbaarheid van tijd centraal staan. Wat is imitatie, wat is origineel? 

Trajal Harrell is dit jaar de associate artist van Holland Festival en zegt over About Kazuo Ohno het volgende: 

"Een van de gasten is mijn beste vriend uit Tokio, choreograaf en danser Takao Kawaguchi. We delen een affiniteit en liefde voor Kazuo Ohno."

Meet the artist: Takao Kawaguchi

Voor Takao Kawaguchi vormt mime de basis van zijn carrière. Tijdens het nagesprek op donderdag 12 juni gaat Takao in gesprek met moderator Maaike Muis over zijn uiteenlopende projecten die schipperen tussen theater, dans en performancekunst, waarbij hij zijn lichaam als voornaamste medium gebruikt.