© Athos Burez

Q&A

Frascati Producties / Naomi Velissariou in coproductie met Dood Paard
Een hedendaagse mythe over angst, schuld, verantwoordelijkheid en de relativiteit van winst en verlies.

Als je in het open veld staat zie je pas dat de horizon overal om je heen is. 
Het is geen rechte lijn. Het is een cirkel. 
Wij zijn omsingeld. Het kan van alle kanten komen.

Niemand weet wanneer het precies gebeurd is. Ergens terwijl we House of Cards zaten te binge-watchen, terwijl we nu.nl zaten te refreshen, terwijl we zaten te wachten op een pakketje van Zalando of de boodschappen van AH online. Ergens is de angst ons leven binnengeslopen en onder onze huid gekropen.

Een bleke man vertelt een verhaal over angst. Vanaf de wallen van de brandende stad spreekt hij ons toe. De proloog. Eigenlijk een taak voor een god, maar bij gebrek aan goden, is het een sterveling die ons toespreekt. Hij vertelt over een jonge nietsvermoedende vrouw die, vlak voor de val van de stad, zich opmaakt voor een feest om er radeloos van terug te keren.

In de pers

"Hoe angst de dertiger regeert" **** Het Parool
"Apocalyptisch aandoende huiskamerperformance" **** Theaterkrant

  • Duur: 75 min

Over de makers

Naomi Velissariou (1984) ging direct na haar afstuderen aan de Maastrichtse Toneelschool aan de slag bij Frascati Producties. Na Mr Jones, A Tragedy (simplified) en I See You, waarin ze aan de hand van dramaturgische constructies een beeld schiep van liefde, familie en het leven na de dood, maakt ze in 2015 Intervention over identiteit anno nu. Met A Tragedy (simplified) werd ze genomineerd voor de BNG Bank Nieuwe Theatermakersprijs en won ze de TAZ-KBC Jongtheatermakersprijs 2014. 

Gillis Biesheuvel (1972) van Frascati’s huisgezelschap Dood Paard was als eindregisseur betrokken bij A Tragedy (simplified) en Intervention en Naomi speelde in 2013 de rol van Honey in Who’s afraid of Virginia Woolf van Dood Paard.

tekst Rik van den Bos concept, regie & spel Naomi Velissariou en Gillis Biesheuvel lichtontwerp & techniek Allard Vonk geluidsontwerp Richard Janssen foto Athos Burez scènefoto's Sanne Peper