Disambiguation

Choreograaf en danser Elisa Zuppini creëert in Disambiguation een wereld waarin de menselijke blik samensmelt met onmenselijke aanwezigheid. Zestien dansers bewegen zich in een ritmische structuur, waarbij ze het publiek benaderen en zich daarna weer terugtrekken uit hun blikveld.

De dansers verkennen de wereld van het ‘post-clubben’. Ze onderzoeken de stimulerende effecten en gevolgen van het nachtleven, waarin ze zich dissociatief bewegen. Door hun persoonlijke oordelen los te laten, ontstaat er ruimte voor de grilligheid van het bestaan. 

De muziek, met gedeconstrueerde melodieën en industriële ritmes, versterkt de verleidelijke en hypnotische sfeer van het ensemble. Disambiguation toont het collectieve gevoel van vrijheid in een chaotische wereld. 

Nagesprek 

Na afloop van de voorstelling gaat onderzoeker en docent Zeynep Gündüz in gesprek met choreograaf Elisa Zuppini. Met haar experstise in media, dans en performance gaat Zeynep in op Elisa's onderzoek voor Disambiguation. De werkwijze voor het maken van een groot ensemblewerk komt aan bod, net als het betrekken van performers bij het creëren van materiaal en beweging. 

Tijdens het nagesprek is ook ruimte voor de 'post-clubbing' cultuur en hoe het omgaan met ambiguïteit verschillende manieren van zijn kan vormen. De gesprekken vinden op beide avonden plaats en zijn in het Engels.